Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

Etude

Μια μπαλαρίνα
όπως αυτή που αχνοφαίνεται 
πίσω απ'τις λέξεις που διαβάζεις.


Ένα δέντρο
με κλαδιά τα χέρια απλωμένα
σαν αυτά που κατακλύζουν
τους εφιάλτες του ύπνου μας.


Βήματα που πηγαινοέρχονται
στους διαδρόμους των ωδείων
και σφυρίγματα που ειδοποιούν
τις μπαλαρίνες του καθρέπτη
και τα πουλιά του αέρα
να τιναχτούν.


Ο άνεμος είναι χορευτής
και συμπαρασύρει φύλλα στον ρυθμό του.


Χθες είδα μια μπαλαρίνα να χορεύει μες στην τρικυμία.
Όταν λύνεις τα μαλλιά σου γίνεσαι δέντρο.
Απλώνεις ρίζες
στο μέλλον που μας προδιαγράφεται ξηρό
και γράφονται τραγούδια ολόκληρα
στις πτυχώσεις των αυτιών σου.


Είναι πολλοί αυτοί που σε θυμούνται.


Ήταν αέρας αυτός που τα μαλλιά σου χόρευε.

Εσύ 'σουν δέντρο.




Ανατολή Αργά